- Niepojęta tajemnica Trójcy Świętej
,,Któż… wyrozumie Miłosierdzie Pańskie?” (Ps. 106, 43).
- a) Jak każda istota rozumna i wolna, tak i Bóg ma swoją osobowość, czyli posiada siebie samego i swoją naturę niezależnie, samodzielnie, z pełnią świadomości, z ograniczoną władzą i nienaruszonym prawem doskonałym. Wiara mówi nam, że Bóg różni się od wszystkich istot mających własną osobowość tym, że w Nim nie jest jedna osoba, ale są trzy osoby, posiadające jedną wspólną naturę na swój własny, odmienny sposób. Ojciec posiada Boską naturę, nie rodząc się i nie pochodząc od nikogo. Ojciec poznaje siebie i w tym poznaniu rodzi żywy, doskonały i równy sobie obraz, udzielając mu własnej, Boskiej natury. Obraz ten, to Syn Boży, który rodzi się z Ojca, czyli wyłania się z rozumu i poznania Jego i dlatego nazywa się Mądrością i Słowem. Ojciec i Syn, posiadając tę samą naturę, poznają się wzajemnie i miłują, a wyrazem tej miłości jest Duch Święty. Ojciec i Syn z wzajemnej ku sobie miłości udzielają swojej istoty i natury trzeciej Osobie Boskiej, aby ją posiadała. Tą trzecią osobą jest Duch Święty. Właściwością Jego jest, że pochodzi z miłości Ojca i Syna i dlatego inaczej nazywa się Miłością. Darem i Świętym jako wyraz i skutek miłości.
Syn Boży w rozmowie pożegnalnej z apostołami obiecuje im pomoc Ducha Świętego, a przy tym zaznacza, że nie tylko Ojciec w Jego imieniu pośle Ducha Świętego, lecz że On (Chrystus) pośle Go od Ojca, czyli Obaj wspólnie (Jan 15, 26). To zewnętrzne, czasowe zestawienie jest wynikiem wewnętrznego, wiecznego pochodzenia. Podstawą nauki o Trójcy Św. jest silna, niezbita prawda, że między trzema Osobami Boskimi nie ma innej różnicy prócz sposobu ich pochodzenia. Wszystkie trzy Osoby są jednym Bogiem, w jednej naturze, w której wzajemnie się poznają i kochają. Nikt nie zdoła pojąć czułości, żaru miłości i szczęścia, przez które Ojciec od wieków zawsze rodzi Syna, a Syn i Ojciec wydają Ducha Świętego. Wszystko światło, wszystek żar i wszystka radość miłości, która żyje we wszystkim stworzeniu, która się w nim pali i działa, jest tylko słabym bardzo odblaskiem tego wiekuistego rodzenia Syna oraz wytryskiwania i pochodzenia Ducha Świętego z Oceanu Boskiej miłości Ojca i Syna.
- b) O Trójcy Świętej Wiemy tylko z objawienia, gdyż prawda ta dla rozumu jest niepojętą pojętą tajemnicą. Jednakże słuszną i godziwą jest rzeczą, byśmy to wszystko znali, co Bóg objawił, a szczególnie, byśmy wierzyli w Trójcę Świętą, gdyż to jest konieczny warunek zbawienia. Bóg z nieskończonego miłosierdzia swego ujawnił nam coś ze swego niezgłębionego wnętrza. Wypada więc, przystoi i potrzeba słuchać tego. Dozwalając nam spojrzeć swoje najgłębsze życie Bóg dowodzi, że nie uważa nas za sługi i nie obchodzi się z nami jak z tymi, którzy o niczym nie wiedzą, co się dzieje w łonie rodziny, ale ma nas za dzieci swe i przyjaciół, przed którymi nie ma tajemnic, jak to powiedział Zbawiciel: ,,Już was nie będę zwał sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od ojca mego, oznajmiłem wam” (8 Jan 15, 15).
Nie jestże to powodem, by Ojca miłować tym goręcej, im miłosiernej, im bardziej po ojcowsku z nami postępuje, okazując nam już tu na ziemi ową chwałę swoją, którą kiedyś bez zasłony oglądać będziemy w niebie? To jest wielkie Miłosierdzie Boże, które mamy przyjąć i za które mamy dziękować. Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego jest tym samym nabożeństwem do Trójcy Świętej i prowadzi do jej lepszego poznania przez wiarę i ukochanie: ono zwraca serca nasze ku Bogu jednemu w naturze i nieskończenie miłosiernemu, jak również ku poszczególnym osobom Boskim, wykazując nieskończone miłosierdzie w każdej z nich, a szczególnie w Boskiej Osobie Słowa Przedwiecznego, które się nam objawiło w postaci Człowieka-Boga, Jezusa Chrystusa. Ojciec jest wyrazem wieczności i majestatu Miłosierdzia, syn jest wyrazem piękności i mądrości Miłosierdzia, a Duch Święty – dobrowolności, miłości, wesela i szczęścia tegoż Miłosierdzia. Każda Osoba jest różna i obejmuje inne Osoby przez swą właściwość, jest ogniwem skupiającym tamte jakby złotym łańcuchem. Co za cudownych świat żywej harmonii, spokojnego ruchu, udzielające się doskonałości i różnorodnej jedności! Ten ocean potęgi, miłości i mądrości promieniuje na zewnątrz prędkością i urokiem nieskończonej Miłosierdzia, które czczony, a przede wszystkim ufajmy mu! ,,Miłosierdzie Boże; niepojęta Tajemnico Trójcy Świętej, ufamy Tobie”.